Hayaller Dualara Emanet

Hayallerimiz, özgür olduğumuz tek yer. İnsan neden hayal kurar? Gerçek olmayacağını bilse de, hayallerde bulur kendini. Çünkü insan hayal kurdukça mutlu olur. Orada kimse görmez, duymaz, karışmaz... Bu yüzden özgür olur insan hayalinde. Peki dua ile hayal arasında ki fark nedir? Aslına bakarsak insan hem dua ederken hem de hayal kurarken istediklerini ön plana çıkarır. Dualarımız sınırlı, hayallerimiz ise sınırsız gibi gelir. Dualarımızın, hayallerimizden daha sınırsız olduğunu düşünüyorum. Fakat dil ile ikrar edeceğimiz vakit, dualarımıza sınır getiririz. Dua, insanın en zor anından kendini bulduğu yerdir. İnsan sadece zor anında değil her daim dua ile iç içe olması gerekir. Zor anımızda elbette duadan başka kapımız yoktur fakat bu bir gelenek haline geldiği zaman bencilliğe yol açar. Dua bana göre insanın temel ihtiyaçlarından bir tanesi olmalıdır; inanç, umut ve mutluluk verir.  Hz.Osman "Allah nasip ettirmeyeceği şeyi hayal ettirmez" demiş. O halde hayallerimiz yaşayacaklarımızın provası olduğunu söyleyebiliriz. Eğer nasipte varsa hayaller yaşantı olur. Bizim yapmamız gereken, hayallerimizi dualarımıza emanet etmek.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bizans Müesseselerinin Osmanlı Müesseselerine Tesiri Var Mıdır?

Önce Sev, Sonra İlerle